قدرت زبان بدن در محل کار

زبان بدن ما حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. اگر شانه‌هایتان خمیده باشد و دست به سینه بایستید، به نظر تدافعی و افسرده می‌رسید. در مقابل، شانه‌های بالا، سرِ بلند و کف دست‌های باز، پیامی کاملاً متفاوت منتقل می‌کنند.

زبان بدن نوعی ارتباط است و آنچه با آن منتقل می‌کنید اهمیت دارد. پیام‌های غیرکلامی که ارسال می‌کنید، می‌توانند تأثیر مخربی بر نحوه‌ی برداشت دیگران از شما داشته باشند و در نهایت، مانع پیشرفت شما در کار شوند.

در این مقاله، به بررسی انواع زبان بدن و اهمیت پیام‌های غیرکلامی در محیط کار می‌پردازیم. همچنین، راهکارهایی برای بهبود زبان بدن و افزایش صمیمیت با دیگران ارائه خواهیم کرد.

انواع زبان بدن

پیش از هر چيز، بهتر است انواع زبان بدن را که در اين‌جا به آن‌ها مي‌پردازيم، بررسي کنيم. زبان بدن فراتر از حرکات دست و پا است. پيام‌های غيرکلامی که ارسال می‌کنيد شامل ميکروابرازها (حرکات ظريف صورت) و اشارات شما نيز می‌شود.

انواع زبان بدن عبارتند از:

•     عبارات چهره: صورت ما بسيار گوياست و می‌تواند با تنها يک حرکت، احساسات گوناگوني را منتقل کند.
•     وضعيت و حرکات بدن: نحوه‌ی نشستن، ايستادن، راه رفتن و نگاه داشتن سر فرد می‌تواند بيانگر احساسات او باشد.
•     تماس چشمی: تماس چشمی يک ابزار مهم در ارتباط غيرکلاميی است که همگی ما روزانه از آن استفاده می‌کنيم. اين کار می‌تواند صداقت، دشمنی، علاقه و توجه را نشان دهد.
•     فضاي شخصی: نزدک شدن بيش از حد به فردی، به فضای شخصی او تجاوز می‌کند و اين تصور را ايجاد می‌کند که نسبت به راحتی ديگران بی‌توجه هستيد.
•     ايشـارات: اين معمولاً شامل حرکات دست هنگام صحبت کردن می‌شود. اين می‌تواند شامل تکان دادن دست، اشاره کردن، نشان دادن علامت صلح يا صدا زدن کسی باشد.

•     لمس: حس لامسه بسيار قوی است و نحوه‌ی لمس کردن ما می‌تواند حرف‌هاي زيادی درباره‌ی ما بزند. دست دادن محکم نشان‌دهنده‌ی اعتماد به نفس است، در حالی که بغل کردن می‌تواند همدردی را نشان دهد.
  

زبان بدن چرا اهمیت دارد؟

همان‌طور که قبلاً گفتیم، نحوه‌ی ارتباط غیرکلامی شما واقعاً اهمیت دارد. اگر زبان بدن منفی داشته باشید، ممکن است به نظر غیرقابل دسترس برسید – که در محیط کار اصلاً مطلوب نیست. با تمرین دادن نشانه‌های غیرکلامی مثبت، فردی قابل دسترس‌تر خواهید شد و ارتباطات قوی‌تری با همکاران و مدیران خود برقرار می‌کنید.

زبان بدن در نهایت به افراد نشان می‌دهد که شما چه نوع شخصیتی دارید، زیرا نشانگر شور و اشتیاق، نگرش و شخصیت شما است. در برخی مواقع، رفتارهای فیزیکی شما حتی می‌توانند بیش از کلمات، پیام را منتقل کنند؛ بنابراین، درک اینکه اطرافیان چگونه زبان بدن شما را درک می‌کنند، برای جلوگیری از هرگونه سوءتفاهم بسیار مهم است.

راهکارهایی برای بهبود زبان بدن در محیط کار

حالا که درک درستی از انواع زبان بدن و اهمیت آن پیدا کرده‌اید، به سراغ راهکارهایی برای بهبود آن می‌رویم تا دیگر پیام‌های منفی منتقل نکنید.

۱. برقراری ارتباط چشمی

ارتباط چشمی برای ایجاد ارتباط با فردی که با او صحبت می‌کنید، حیاتی است. این همان چیزی است که همه ما در مصاحبه‌ی شغلی یا هنگام آشنایی با کسی، توصیه به انجام آن می‌شنویم.

با این حال، برخی ممکن است استدلال کنند که «نگاه بیش از حد» می‌تواند به معنای تلاش برای سلطه بر فرد تلقی شود، در حالی که اجتناب از برقراری ارتباط چشمی، شما را بی‌علاقه و غیرصادق جلوه می‌دهد. رسیدن به تعادل درست، همان چیزی است که اصطلاحاً «دقیقاً به اندازه» نامیده می‌شود. طبق مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۶، مدت زمان «طبیعی» برای برقراری ارتباط چشمی حدود ۳.۳ ثانیه است و نگاه طولانی‌تر باعث ایجاد حس ناخوشایندی در طرف مقابل می‌شود. بنابراین، برقراری ارتباط چشمی (برای مدت کوتاه!) را به خاطر بسپارید.

۲. صاف بایستید

حین صحبت کردن، ایستادن به صورت صاف به فرد مقابل نشان می‌دهد که اعتماد به نفس دارید و به حرف‌های خودتان ایمان دارید. اگر خمیده باشید یا بدنتان را از شخصی که با او صحبت می‌کنید، دور کنید، این نشانه‌ی کمبود مهارت‌های ارتباطی است؛ زیرا به نظر می‌رسد که به حرف‌های او بی‌علاقه هستید.

به محض ورود به اتاق، وضعیت بدنتان به همکارانتان در مورد میزان صمیمت، خلق و خوی و علاقه‌ی شما پیام می‌دهد. اگر می‌خواهید به طور مؤثر با افراد ارتباط برقرار کنید، اطمینان حاصل کنید که در طول تعامل رو به روی آن‌ها قرار می‌گیرید. این کار نشان می‌دهد که درگیر گفتگو هستید و به حرف‌هایشان علاقه‌مندید. همچنین، اگر رهبر هستید، با این کار میزان مشارکت کارمندان را افزایش می‌دهید، زیرا آن‌ها احساس مثبتی را که از حرکات شما ساطع می‌شود، درک خواهند کرد.

۳. لبخند بزنید

همان‌طور که گفته می‌شود: «لبخند، خوشبختی‌ای است که زیرِ بینی‌تان پیدا می‌کنید.» وقتی لبخند می‌زنید، به اطرافیان نشان می‌دهید که خوشحال هستید و برای شنیدن نظرات و ایده‌هایشان پذیرا هستید. اخم کردن در طول روز باعث می‌شود غیرقابل دسترس به نظر برسید و این موضوع، یک‌بار دیگر، بر ضعف مهارت‌های ارتباطی شما تأکید می‌کند. لبخند زدن، همچنین به افزایش بهره‌وری، کاهش استرس و ایجاد محیط کاری سالمی که افراد در آن احساس راحتی می‌کنند، کمک می‌کند.

اگرچه شاید از لبخند خود کاملاً راضی نباشید، تمرین کردن آن جلوی آینه ارزش دارد تا احساس اعتماد به نفس داشته باشید.  علاوه بر این، ثابت شده است که لبخند زدن به شما کمک می‌کند عمر طولانی‌تری داشته باشید!

۴. به حریم شخصی افراد احترام بگذارید

تا به حال در آسانسور با فرد غریبه‌ای گیر کرده‌اید که بیش از حد به شما نزدیک شده باشد؟ احساس ناخوشایندی دارد، نه؟ دلیلش این است که حس می‌کنید به حریم شخصی‌تان تجاوز شده و راه فراری ندارید. حالا این موقعیت را در یک اتاق کوچک اداری تصور کنید. اگر بیش از حد به فضای شخصی همکار خود نزدیک شوید، ممکن است او را آزرده کنید (و گاهی اوقات حتی بی‌ادب به نظر برسید).

هنگام صحبت با افراد، به‌خصوص در محیط‌های کاری کوچک، مطمئن شوید که فاصله‌ی مناسب را رعایت می‌کنید. این کار باعث می‌شود فرد مقابل احساس راحتی بیشتری داشته باشد و همچنین به شما فرصت می‌دهد تا با مشاهده‌ی نشانه‌های غیرکلامی او، احساساتش را درک کنید.

۵. به حرکات دست خود دقت کنید

معنای برخی حرکات دست در فرهنگ‌های مختلف متفاوت است، بنابراین هنگام استفاده از آن‌ها باید به مخاطب خود توجه کنید. برای مثال، نشان دادن انگشت شست به بالا (لایک) ممکن است برای فردی از ایران یا عراق توهین‌آمیز باشد. در حالی که علامت «تأیید» (حلقه کردن انگشت اشاره و شست) در اکثر نقاط دنیا رایج است، در فرانسه به معنای «بی‌ارزش» بودن است.

هنگام صحبت کردن، به جای استفاده از انگشت اشاره یا وسط (که در برخی فرهنگ‌ها توهین‌آمیز است)، سعی کنید از کل دست خود برای اشاره کردن استفاده کنید. اگر مطمئن نیستید، می‌توانید از آن‌ها بپرسید که آیا حرکات خاصی وجود دارد که آن را توهین‌آمیز می‌دانند. با این کار، رویکردی همه‌گیر و محترمانه خواهید داشت.

نتیجه‌گیری

ارتباط مؤثر، کلید موفقیت شما در کار است. برای رسیدن به این هدف، باید یاد بگیرید که به زبان بدن خود توجه کنید و همزمان، به زبان بدن اطرافیانتان نیز دقت داشته باشید. در واقع، تمرین‌های تیم‌سازی‌ای وجود دارد که بر اساس همین موضوع طراحی شده‌اند. این تمرین‌ها به شما کمک می‌کنند تا بفهمید ارتباط غیرکلامی به اندازه‌ی ارتباط کلامی، یا حتی شاید قدرتمندتر از آن، اهمیت دارد.

آلبرت مهرابیان، متخصص زبان بدن در دهه‌ی ۱۹۵۰، دریافت که تأثیر پیامی که ارسال می‌کنید، حدود ۷ درصد کلامی (فقط کلمات)، ۳۸ درصد صوتی (لحن صدا، تأکید و غیره) و ۵۵ درصد غیرکلامی (زبان بدن) است.

بنابراین، زمانی را به گوش دادن فعال و مشاهده‌ی دیگران اختصاص دهید تا پیامی را که از آنها دریافت می‌کنید، درک کنید. آیا آن‌ها برای صحبت کردن پذیرا هستند؟ آیا کمی خجالت می‌کشند؟ آیا می‌خواهند با آن‌ها صحبت کنید یا ترجیح می‌دهند تنها بمانند؟ وقتی شما صحبت می‌کنید، آیا آن‌ها تماس چشمی برقرار می‌کنند و به حرف‌هایتان علاقه‌مند هستند؟ پس از تحلیل اطرافیانتان، می‌توانید روی زبان بدن خود کار کنید تا پیامی را که می‌خواهید، منتقل نمایید.

آیا شما هم برای بهبود زبان بدن در محیط کار، نکته‌ی دیگری دارید؟ آن‌ها را در بخش نظرات با ما به اشتراک بگذارید.

 منبع:‌ careeraddict